SPSK2

Klinika Położnictwa i Ginekologii

Informacje:

Kliniki Położnictwa i Ginekologii SPSK-2 oferuje pełen zakres diagnostyki i terapii w zakresie położnictwa, patologii ciąży oraz diagnostyki prenatalnej i genetycznej. Oddział Patologii Ciąży, Położnictwa i Ginekologii oferuje pełen zakres usług z dziedziny ginekologii operacyjnej oraz uroginekologii.
Klinika bierze udział w programie Koordynowana Opieka nad Kobietą w Ciąży (KOC).
Całodobową konsultację medyczną dla osób objętych projektem można uzyskać pod nr. tel. 91 466 11 20

Aktualności:

PRENATALPROJEKT – kontynuacja programu z szerszym pakietem badań

_2020-01-22

Program skutecznej profilaktyki niewydolności łożyska realizowany w Klinice Położnictwa i Ginekologii naszego szpitala klinicznego zdobył finansowanie na kontynuację jego realizacji i szerszy zakres badań prenatalnych. Dzięki nim przyszłe mamy mają szansę na donoszenie ciąży jak najdłużej i urodzenie zdrowego dziecka.

PRENATALPROJEKT to program badań prenatalnych w zakresie niewydolności łożyska, dzięki którym w odpowiednim momencie ciąży można wdrożyć profilaktykę, która pozwoli uniknąć przedwczesnego porodu, a co za tym idzie, daje kobiecie szansę na urodzenie zdrowego dziecka. Podstawowy cel to: diagnostyka, wczesne leczenie i edukacja w zakresie patologii związanych z niewydolnością łożyska.
Pomysłodawcą programu jest dr hab. n. med. Sebastian Kwiatkowski, zastępca lekarza kierującego Kliniką Położnictwa i Ginekologii SPSK-2, jeden z dwóch specjalistów w dziedzinie perinatologii w województwie zachodniopomorskim. Na kontynuację realizacji PRENATALPROJEKT w roku 2020 dr Kwiatkowski pozyskał środki, które pozwalają na wykonywanie szerszego zakresu badań.

Projekt realizowany jest w naszym szpitalu od 2018 roku. Kobietom uczestniczącym w programie wykonywane jest w 1. trymestrze ciąży badanie USG, mierzone ciśnienie oraz badane są trzy substancje, które pozwalają zdiagnozować funkcjonowanie łożyska i wykryć ewentualne patologie. Standardowe badania prenatalne, poza PRENATALPROJEKT, obejmują badanie tylko dwóch substancji i nie dają wystarczająco miarodajnych i pewnych wyników co do prawidłowości funkcjonowania łożyska. W 2. trymestrze ciąży wykonywane jest już samo USG oraz badane ciśnienie. W przypadku wykrycia nieprawidłowości ciężarna zostaje objęta szczególną opieką i monitoringiem. W specjalnie utworzonej aplikacji, którą pobiera na telefon i z której korzysta także jej ginekolog położnik, podaje mierzone kilka razy dziennie ciśnienie oraz wagę. Lekarz badań prenatalnych, biorący udział w programie decyduje o podjęciu leczenia. W przypadku niewydolności łożyska jest nim podanie 150 mg terapeutycznej dawki aspiryny dziennie. Zwyklej aspiryny. Dlatego metoda diagnostyki i leczenia w PRENATALPROJEKT jest zaskakująco prosta, a do tego skuteczna. Kobieta przyjmuje aspirynę pod kontrolą lekarza do 36. tygodnia ciąży, który określany jest jako bezpieczny dla rozwoju dziecka, a rozwiązanie ciąży nie stanowi dla niego już takiego ryzyka.

W województwie zachodniopomorskim programem zostało objętych do tej pory 350 kobiet ciężarnych. U ok. 10% z nich stwierdzono podwyższone ryzyko wystąpienia niewydolności łożyska (stan przedrzucawkowy oraz ewentualne ograniczenia wzrastania płodu). Zastosowano u nich kwas acetylosalicylowy, czyli właśnie aspirynę. Pierwsze formalne wyniki realizacji programu zostaną ogłoszone w kwietniu na VI Kongresie Ultrasonografii w Położnictwie i Ginekologii w Arłamowie. Całościowe wyniki PRENATALPROJEKT zaprezentujemy na konferencji, którą organizujemy w Szczecinie 15-17 października. Do tego czasu będziemy w stanie ocenić wszystkie pacjentki, które zostały włączone do programu skryningowego – mówi dr Kwiatkowski. Udoskonaleniom poddawana jest też obecna aplikacja na telefon. Już niedługo pojawi się jej nowsza wersja. Szukamy także partnera strategicznego do prac nad nią, tak by profesjonalnie zająć się usprawnieniami w zakresie informatycznym – dodaje dr Kwiatkowski.

Samo leczenie jest stosunkowo tanie. Zasadnicze koszty, które ponoszone są w trakcie realizacji programu, to koszty diagnostyki – wykonywania badań prenatalnych. Pozwalają one jednak odpowiednio wcześnie wykryć nieprawidłowe funkcjonowanie łożyska, wdrożyć leczenie i jak pokazują wyniki realizacji programu - urodzić zdrowe dziecko w odpowiednim, bezpiecznym tygodniu ciąży. Diagnostyka i leczenie jednej ciężarnej w ramach PRENATALPROJEKT to ok. 700 złotych. Tymczasem średni koszt opieki nad wcześniakiem ze skrajnie niską masą urodzeniową (500-700 g) to ok. 100 000 złotych. Skryningiem prenatalnym w zakresie niewydolności łożyska powinna być więc objęta każda kobieta w ciąży, a szczególnie ta, która jest w niej po raz pierwszy (w Polsce jako obowiązkowe badania prenatalne zaleca się kobietom w ciąży po 35. roku życia). Wystarczy do tego badanie USG i pobranie krwi.

PRENATALPROJEKT rozwija również inne działania. To nie tylko diagnostyka i leczenie, ale i budowanie świadomości zdrowia swojego i swojego dziecka wśród ciężarnych. Uzyskaliśmy oficjalną afiliację Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, i jesteśmy jedyną jak dotąd oficjalną agendą, która edukuje nie tylko lekarzy, ale także pacjentki – mówi dr Kwiatkowski. Zgodnie z otrzymaną rekomendacją PTGP lekarze z PRENATALPROJEKT proponują pacjentkom poszerzony program badań prenatalnych, zapobiegających powikłaniom w drugiej połowie ciąży i związanym z tym zagrożeniom dla dziecka.

Na obecnym etapie realizacji programu lekarze skupiają się na niebezpiecznym dla kobiet w ciąży nadciśnieniu, stanie przedrzucawkowym i hypotrofii. W planach jest objęcie badaniami także cukrzycy ciążowej, a w przyszłości także być może dzieci kobiet uczestniczących w programie.

Niewydolność łożyska
Patologie związane z niewydolnością łożyska występują u 10 na 100 kobiet w ciąży. To bardzo dużo. Najczęściej objawiają się jako zatrucie ciążowe, w tym stan przedrzucawkowy, rzucawka, czy hypotrofia (zbyt mały przyrost wagi dziecka). Schorzenia te występują częściej u młodych, nieobciążonych zdrowotnie kobiet, które zachodzą w ciążę po raz pierwszy. Jednocześnie, obecnie kobiety coraz później zachodzą w ciążę, przez co obarczone są większym ryzykiem występowania chorób towarzyszących (otyłość, cukrzyca, nadciśnienie, choroby przewlekłe). One też są w grupie ryzyka. Wszystkie te stany sprzyjają rozwojowi niewydolności łożyska, które wprost prowadzi do bardzo przedwczesnych porodów, kiedy noworodek rodzi się z wagą około 1000 g, często kilka miesięcy za wcześnie.

Sala porodowa

Blok porodowy Kliniki Położnictwa i Ginekologii dysponuje czterema salami porodowymi i niezależną salą operacyjną. Każda z sal porodowych wyposażona jest kompletnie, w profesjonalny sprzęt położniczy i przeznaczona jest dla jednej pacjentki. W czasie każdego porodu może być obecna osoba towarzysząca pacjentce rodzącej. Porody w Klinice przebiegają zawsze pod nadzorem lekarza specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii.

Nie tylko w godzinach dopołudniowych, ale również w trakcie dyżurów lekarskich, które trwają całą dobę zawsze w skład zespołu dyżurowego wchodzi przynajmniej dwóch specjalistów z zakresu położnictwa i ginekologii, co stawia naszą Klinikę wśród nielicznych szpitali, które tak wysoko cenią bezpieczeństwo pacjentek. W każdym momencie mamy bezpośredni i natychmiastowy kontakt z anestezjologiem i neonatologiem, co pozwala zapewnić pełne bezpieczeństwo zarówno rodzącej jak i noworodkowi.

W naszej Klinice odbywają się porody w imersji wodnej, dostępne jest zarówno znieczulenie przewodowe (zewnątrzoponowe) oraz inne metody znieczulenia porodu dla każdej pacjentki nie tylko w przypadkach wystąpienia wskazań medycznych. W obrębie bloku porodowego znajduje się sala operacyjna, dzięki czemu w przypadkach konieczności wykonanie cięcia cesarskiego skraca się maksymalnie czas transportu i rozpoczęcia operacji.

Położnictwo

Po porodzie matki i ich dzieci w większości przypadków przebywają razem przez całą dobę (system rooming-in). Taka organizacja jest uważana za najodpowiedniejszą zarówno dla matki, jak i dla noworodka. Umożliwia to stały, bezpośredni kontakt, karmienie naturalne piersią od początku połogu, sprzyja utrwaleniu więzi psychicznej i pomaga matce (zwłaszcza po pierwszym porodzie) opanować sposób pielęgnacji swojego dziecka.

Pielęgniarki i położne udzielają wskazówek dotyczących higieny noworodka, karmienia naturalnego, fizjologii połogu, pielęgnacji krocza i piersi. Oddział zaopatrzony jest w akcesoria wspomagające karmienie piersią – laktatory elektryczne, kubeczki.

Noworodki na salach leżą w nowoczesnych, ruchomych wózkach, które zapewniają wygodne i bezpieczne poruszanie się matki z noworodkiem. W każdej sali znajduje się kącik do przewijania noworodka.

Podczas pobytu w oddziale każda Pacjentka otrzymuje nieodpłatnie zestawy reklamowe oraz czasopisma informujące o pielęgnacji noworodka i niemowlęcia.

U zdrowego dziecka w 1.-2. dobie pobytu w szpitalu wykonywane są wszystkie niezbędne szczepienia i badania przesiewowe oraz sprawdzony słuch dziecka.

Pobyt w oddziale trwa średnio 2 dni, po cięciu cesarskim 3 dni. Istnieje możliwość wcześniejszego wyjścia do domu na życzenie Pacjentki.

Patologia ciąży

Klinika Położnictwa i Ginekologii SPSK-2 jest ośrodkiem o III stopniu referencyjności, co oznacza, że trafiają tu kobiety ciężarne dotknięte najcięższymi patologiami położniczymi nie tylko ze Szczecina, ale i z innych części województwa zachodniopomorskiego. Diagnostyka i leczenie takich stanów jest z pewnością obciążone olbrzymią odpowiedzialnością, ale jednocześnie pozwala zyskać duże doświadczenie, co skutkuje lepszym zrozumieniem problemu, a tym samym możliwością podjęcia najlepszych decyzji dla kobiet ciężarnych i ich dzieci.

Leczenie porodu przedwczesnego, nadciśnienia indukowanego ciążą, cukrzycy ciężarnych, stanu przedrzucawkowego, chorób serca i nerek w ciąży sprawia, że Klinika jest wiodącym ośrodkiem w zakresie tych patologii.

Kontynuacją opieki poszpitalnej zajmuje się przykliniczna Poradnia Patologii Ciąży i Chorób Kobiecych.

Ginekologia operacyjna

W Klinice realizowane są wszystkie, w tym najbardziej skomplikowane procedury chirurgiczne wykorzystywane do leczenia schorzeń kobiecych narządów płciowych. Specjalizuje się w zastosowaniu minimalnie inwazyjnych metod leczenia ze szczególnym uwzględnieniem metod laparoskopowych. Pozwala to znacznie skrócić czas hospitalizacji Pacjentki na oddziale oraz umożliwia jej prawie natychmiastowy powrót do normalnej aktywności (rodzinnej, zawodowej) nawet po przebyciu rozległych operacji.

W Klinice wykonuje się pełny profil operacji ginekologicznych metodą laparoskopową.

Klinika Położnictwa i Ginekologii SPSK-2 jest także jednym z nielicznych ośrodków, posiadającym doświadczenie w zakresie operacji ginekologicznych u kobiet ciężarnych. W czasie kwalifikacji do operacji brane są pod uwagę przede wszystkim wskazania medyczne, ale zawsze zespół Kliniki stara się uwzględniać zdanie Pacjentki.

Poród w znieczuleniu - Immersja wodna

Poród w immersji wodnej to nic innego jak odbycie porodu w środowisku wodnym w temperaturze zbliżonej do temperatury ciała ludzkiego. Pierwsze wzmianki na temat korzystnego wpływu ciepłej wody na przebieg porodu sięgają 1805 roku. Prawdziwym pionierem porodów w wodzie był nauczyciel wychowania fizycznego, Rosjanin Igor Charkovski - przeprowadzał porody w wodzie począwszy od 1960 roku. Pierwsze opracowanie naukowe powstało we Francji w 1980. W wielu ośrodkach europejskich porody w wodzie propagowane są od połowy lat 80-tych.

Wskazaniem do immersji wodnej w trakcie porodu jest zgłaszana przez Rodzącą potrzeba zmniejszenia dolegliwości bólowych przy braku przeciwwskazań do tej metody. W wodzie można prowadzić jedynie porody o przebiegu niepowikłanym.
Przeciwwskazania do porodu w wodzie stanowią:
o   choroby układu krążenia Rodzącej
o   podwyższone wartości ciśnienia tętniczego
o   ciężka niedokrwistość
o   choroby naczyń
o   choroby dermatologiczne
o   infekcje
o   patologia położnicza (nieprawidłowe położenie, ułożenie płodu; krwawienia z dróg rodnych; makrosomia płodu; nieprawidłowości w zapisie KTG wymagające intensywnego, stałego nadzoru nad stanem płodu; nieprawidłowy postęp I i II okresu porodu; poród przedwczesny-względnie; wady rozwojowe płodu-względnie).
Potencjalne korzyści dla Rodzącej wynikające z immersji wodnej podczas porodu:
o   łatwiejsze przyjmowanie dowolnej pozycji i łatwiejsza relaksacja Rodzącej, a w efekcie lepsza tolerancja bólu
o   relaksacja szyjki macicy i w efekcie szybsze jej rozwieranie
o   relaksacja mięśni miednicy i krocza, a w efekcie szybsze zstępowanie główki w kanale rodnym
o   mniejsze zapotrzebowanie na leki analgetyczne i rozkurczowe.
Potencjalne korzyści dla płodu:
o   skrócenie I i II okresu porodu
o   mniejsze ryzyko wystąpienia niedotlenienia
o   złagodzenie momentu dekompresji główki w II okresie porodu
o   w przypadku porodu do wody - efekt płynnego przejścia z wody do wody - tj. stałość temperatury środowiska, mniejsze oddziaływanie dźwięku i światła (zmniejszenie stresu porodowego).
Standard prowadzenia porodu w imersji wodnej:
o   temperatura wody powinna wynosić około 36-37°C, a temperatura powietrza w sali porodowej nie powinna być niższa niż 25-26°C
o   przed rozpoczęciem kąpieli należy potwierdzić dobrostan płodu (minimum dwudziestominutowy zapis KTG)
o   przed zastosowaniem immersji wodnej należy określić zaawansowanie porodu badaniem położniczym
o   podczas immersji wodnej wskazany jest nadzór stanu płodu poprzez osłuchiwanie czynności serca płodu co 15 minut, zaś w II okresie porodu po każdym skurczu macicy
o   w pierwszym okresie porodu czas przebywania Rodzącej w wodzie nie powinien przekraczać 30 minut; ponowna kąpiel może odbyć się po 20 minutach zapisu KTG
o   podczas drugiego okresu porodu odbywającego się do wody:
* bezwzględnie przeciwwskazane jest masowanie pochwy i krocza, co podnosi ryzyko urazów okołoporodowych
* rzadziej wymagana jest ochrona krocza
* w razie wskazań krocze można nacinać pod wodą
* czas przebywania noworodka pod wodą tuż po urodzeniu nie powinien przekraczać jednej minuty
* nie istnieje zagrożenie utopienia się dziecka do momentu przecięcia pępowiny i/ lub oddzielenia się łożyska
* noworodka należy wydobyć z wody potylicą ku górze; po wydobyciu z wody dziecko należy ułożyć na brzuchu lub klatce piersiowej matki i ochronić przed wyziębieniem oraz przeciąć pępowinę
o   popłód rodzi się po wypuszczeniu wody z wanny lub na łóżku porodowym.

Gdy brak przeciwwskazań należy umożliwić ciągły kontakt Rodzącej z noworodkiem oraz z osobą towarzyszącą.

Poród w znieczuleniu - Analgezja wziewna

Gaz jest mieszaniną tlenu i podtlenku azotu w równych częściach. Z każdym wdechem następuje rozluźnienie mięśni miednicy, przez co skurcze są mniej bolesne lub niemal wcale nieodczuwalne. Pacjentka dawkuje sobie gaz samodzielnie przez wymienny ustnik bądź maseczkę. W trakcie stosowania tego typu znieczulenia nie jest konieczna obecność lekarza anestezjologa. Wystarczy, że przy Pacjentce są lekarz i położna.

Samodzielne podawanie mieszaniny podtlenku azotu i tlenu jest łatwe, bezpieczne. Nie wymaga szczególnego nadzoru i jest akceptowalne dla matek. Gaz rozweselający zostaje podany przez maskę, która połączona jest rurką ze zbiornikiem, a którą Rodząca będzie sama trzymała w ręce. Pół minuty od momentu podania tego środka znieczulającego ma on najsilniejsze działanie, dlatego w momencie, gdy zaczyna się skurcz Rodząca powinna wciągnąć gaz rozweselający głęboko do płuc. Podtlenek azotu/ tlen zapewnia uśmierzenie bólu i jest bezpieczny dla matki i noworodka. Nie odnotowano ujemnego wpływu gazu na dziecko. Podtlenek azotu nie ma wpływu na czas trwania porodu i nie wywiera działania rozkurczowego na macicę.

Wskazanie do zastosowania Entonoxu stanowi zgłaszana przez Rodzącą chęć złagodzenia bólu porodowego.

Przeciwwskazania do zastosowania Entonoxu stanowią:

utrudniony kontakt z Rodzącą oraz brak współpracy z jej strony
choroby serca (niewydolność krążenia lub upośledzenie kurczliwości mięśnia sercowego)
uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (w każdej sytuacji z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego)
niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego
niedrożność jelit
obecność w organizmie przestrzeni wypełnionych gazem (stan po niektórych operacjach okulistycznych; odma opłucnowa lub stan po jej leczeniu w nieodległej przeszłości; stan po innych operacjach „otwartych”, które mogły spowodować powstanie zbiornika gazu)
należy zachować ostrożność w stanach zapalnych ucha
Entonox może nasilać działanie niepożądane np. beznodiazepin, opioidów, niektórych antybiotyków oraz amiodaronu.

Poród w znieczuleniu - TENS

Wśród wielu metod radzenia sobie z bólem porodowym coraz szerzej opisywany i rozpowszechniany na całym świecie jest TENS, czyli przezskórna stymulacja nerwów (TranscutaneousElectricalNerveStimulation). TENS to metoda bardzo skuteczna, stymuluje naturalne, fizjologiczne mechanizmy przeciwbólowe organizmu (endorfiny i bramkowanie bólu), a jego podstawową zaletą jest brak działań ubocznych. Jest to metoda wykorzystywana powszechnie na salach porodowych na całym świecie.

Jak działa „Bramka bólowa”?

Silny sygnał czuciowy przedostaje się do mózgu szybciej i blokuje sygnały bólowe. Proces działa podobnie jak pocieranie skóry zaraz po stłuczeniu. Pocierając skórę blokujemy przesyłanie informacji o bólu po stłuczeniu, zastępując ją informacją z ośrodków czuciowych. Jest to proces znany jako „Bramka bólowa”. Pobudzenie nerwów niosących informacje o dotyku bodźcami elektrycznymi powoduje, że docierając szybciej do rdzenia kręgowego niż bodźce bólowe, hamują te drugie i nie dochodzi do pobudzenia centralnego układu nerwowego sygnałami bólowymi. Mózg odbierając bodźce czuciowe nie nadąża z przetwarzaniem bodźców bólowych. Bodźcem stymulującym może być masaż, nalepiony plaster (taping), prąd elektryczny, ciepło lub zimno. Zjawisko to leży u podstaw przeciwbólowego działania zabiegów fizjoterapeutycznych.

Stymulator TENS jest malutkim urządzeniem podłączonym z czterema elektrodami, które przykleja się do pleców kobiety rodzącej (jak na zdjęciu). Przez elektrody przepuszczany jest delikatny bodziec elektryczny wywołujący niebolesne uczucie łaskotania, mrowienia. Kobieta rodząca sama kontroluje natężenie prądu.
Brytyjskie badania naukowe dowodzą, iż w 80% porodów z zastosowaniem TENS-u w istotny sposób zmniejsza się odczucie bólu. Pomaga to Rodzącej w kontrolowaniu tego, co się z nią dzieje, ułatwia stosowanie innych (naturalnych) technik przeciwbólowych. W trakcje stymulacji można swobodnie poruszać się, przyjmować wygodne pozycję oraz chodzić. Jeśli przyszła mama chce wziąć prysznic wystarczy tylko odkleić elektrody, a po prysznicy ponownie je przykleić.
Dzięki zastosowaniu TENS-u czas porodu może ulec skróceniu, a mama jest mniej zmęczona, gdy nadchodzi najważniejszy moment porodu, czyli faza parcia.

Nie opisano żadnych działań ubocznych wpływających na dziecko, także w badaniach neurobehawioralnych: ocena w skali Apgar i równowaga kwasowo zasadowa nie wydają się być zależne od stosowania TENS. Metoda jest szczególnie użyteczna w przypadku rosnącej liczby kobiet, które unikają przyj¬mowania jakichkolwiek leków podczas porodu.

Poród w znieczuleniu - Dożylne podanie leku opioidowego

Fentanyl jest syntetycznym opioidem o bardzo silnym działaniu przeciwbólowym, którego działanie u Rodzącej po podaniu dożylnym utrzymuje się do 30 minut.

Wskazanie do śródporodowej analgezji porodu Fentanylem we wlewie dożylnym stanowi subiektywna, zgłaszana przez Rodzącą nietolerancja bólu porodowego przy braku przeciwwskazań oraz przy aktualnym braku możliwości zastosowania innej metody łagodzenia bólu porodowego.

Przed podaniem leku zostanie potwierdzony dobrostan płodu dwudziestominutowym zapisem KTG oraz oceniony zostanie badaniem położniczym stopień zaawansowania porodu. W momencie potwierdzenia rozpoczęcia się drugiego okresu porodu (zwłaszcza jeśli od podania Fentanylu upłynęło mniej niż trzy godziny) zostanie podany rodzącej lek całkowicie odwracający działanie Fentanylu. Ma to na celu wyeliminowanie niekorzystnego wpływy Fentanylu na stan urodzeniowy noworodka.

Poród w znieczuleniu - Znieczulenie zewnątrzoponowe

Ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe to obecnie najpopularniejsza i najskuteczniejsza technika regionalnej analgezji porodu. Polega ono na wprowadzeniu do przestrzeni zewnątrzoponowej (przestrzeń w obrębie kanału kręgowego) w okolicy lędźwiowej kręgosłupa specjalnego cewnika, umożliwiającego podawanie środków znieczulających bezpośrednio w okolice struktur nerwowych, hamując w ten sposób odczuwanie doznań bólowych.

Zadaniem znieczulenia zewnątrzoponowego podczas porodu jest zminimalizowanie bólu do poziomu akceptowalnego przez Pacjentkę. Umożliwia jednocześnie zachowanie pełnej aktywności ruchowej i świadomości podczas porodu, co gwarantuje poród w preferowanej przez Pacjentkę pozycji i właściwą współpracę z położną, a także w pełni świadome przeżycie momentu narodzin. Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu w Klinice Położnictwa i Ginekologii SPSK-2 wykonuje lekarz specjalista anestezjolog z wieloletnim doświadczeniem w anestezjologii położniczej.

Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu można rozpocząć przy regularnej czynności skurczowej macicy i rozwarciu szyjki macicy nie większym niż 4 cm. Założenie cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej nie jest bolesne, konieczna jest jednak współpraca ze strony Pacjentki (odpowiednia pozycja w czasie zakładania cewnika). Znieczulenie zaczyna działać już w ciągu 10-15 minut po podaniu leków. Podczas porodu Pacjentka pozostaje pod opieką lekarza położnika prowadzącego poród i anestezjologa. Monitorowane są zarówno parametry życiowe matki, jak i czynność serca płodu.

Każda Rodząca kwalifikowana do znieczulenia zewnątrzoponowego zostanie szczegółowo poinformowana o przebiegu, możliwych powikłaniach, jego wpływie na przebieg porodu i stan urodzeniowy noworodka, a następnie powinna czytelnie i świadomie podpisać potwierdzenie uzyskanych informacji i zgodę na proponowany zabieg ( wzór zgody na znieczulenie zewnątrzoponowe do pobrania poniżej).

Do przeciwwskazań do znieczulenia zewnątrzoponowego należą:

brak zgody Rodzącej i/lub Lekarza położnika prowadzącego poród;
brak współpracy z Rodzącą (z powodu np. pobudzenia, zaburzeń świadomości lub trudności w porozumieniu się z Pacjentką);
zaburzenia krzepnięcia krwi, trombocytopenia 100 G/l oraz leczenie antykoagulantami (Pacjentka przyjmująca heparynę powinna otrzymać ostatnią dawkę 4 godziny przed anestezją regionalną i posiadać aktualny wynik oznaczenia czasu APTT; Pacjentka przyjmująca heparynę drobnocząsteczkową w dawkach profilaktycznych może zostać znieczulona po 12 godzinach od ostatniej dawki; otrzymująca heparynę drobnocząsteczkową w dawkach terapeutycznych po 24 godzinach; w każdej z powyższych sytuacji o możliwości AZP decyduje ostatecznie Lekarz anestezjolog; cewnik epiduralny powinien zostać usunięty minimum na 2 godziny przed podaniem kolejnej dawki heparyny drobnocząsteczkowej);
wstrząs bez względu na etiologię, krwotok lub hipowolemia;
zakażenia skóry w miejscu wkłucia (stare tatuaże z wygojoną, nie zmienioną skórą nie stanowią przeciwwskazania);
niektóre choroby OUN (np. SM, SLA, rozrostowe, infekcyjne);
niektóre choroby i wady serca.

Pompa infuzyjna do podawania leków podczas znieczulenia zewnątrzoponowego.

Zakres znieczulenia podczas zastosowania analgezji zewnątrzoponowej.

PRENATALPROJEKT

Patologie związane z niewydolnością łożyska występują u 10 na 100 kobiet w ciąży. To bardzo dużo. Najczęściej objawiają się jako zatrucie ciążowe, w tym stan przedrzucawkowy, rzucawka, czy hypotrofia, czyli zbyt mały przyrost wagi dziecka – niedożywienia, niedotlenienie. Schorzenia te występują częściej u młodych, nieobciążonych zdrowotnie kobiet, które zachodzą w ciążę po raz pierwszy. Pierwsza ciąża jest dla organizmu młodej kobiety rewolucją, a zmiany jakie zachodzą w jej funkcjonowaniu sprawiają, że nie zawsze organizm dobrze sobie z nimi radzi. Jednocześnie, obecnie kobiety coraz później zachodzą w ciążę, przez co obarczone są większym ryzykiem występowania chorób towarzyszących (otyłość, cukrzyca, nadciśnienie, choroby przewlekłe). One też są w grupie ryzyka. Wszystkie te stany sprzyjają rozwojowi niewydolności łożyska, które wprost prowadzi do bardzo przedwczesnych porodów, kiedy noworodek rodzi się z wagą około 1000 g, często kilka miesięcy za wcześnie.

Ratunkiem w takich sytuacjach dla przyszłych mam i ich dzieci są badania prenatalne, które pozwalają odpowiednio wcześnie wykryć nieprawidłowe funkcjonowanie łożyska i wdrożyć leczenie. Dla ciężarnych jest ono szansą na to, by urodzić zdrowe dziecko w odpowiednim, bezpiecznym tygodniu ciąży. Badania prenatalne wnoszą olbrzymią wiedzę dla ludzi zajmujących się opieką nad kobietami w ciąży i w wielu przypadkach pozwalają uniknąć i zapobiec ciężkim powikłaniom zarówno u rozwijającego się dziecka, jak i jego matki – mówi dr hab. n. med. Sebastian Kwiatkowski, zastępca lekarza kierującego Kliniką Położnictwa i Ginekologii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 2 PUM w Szczecinie, jeden z dwóch specjalistów w dziedzinie perinatologii w województwie zachodniopomorskim.

Dr Kwiatkowski jest także koordynatorem projektu PRENATALPROJEKT, którego celem jest diagnostyka, wczesne leczenie i edukacja w zakresie patologii związanych z niewydolnością łożyska. Według dotychczasowych światowych wyników, takie postępowanie pozwala zredukować występowanie wczesnych postaci niewydolności łożyska o ponad 80%, co jest przełomem porównywalnym z obecnym leczeniem cukrzycy w ciąży czy profilaktyką konfliktu serologicznego – tłumaczy dr Kwiatkowski. Warunek jest jeden – skryningiem prenatalnym w zakresie niewydolności łożyska powinna być objęta każda kobieta w ciąży, a szczególnie ta, która jest w niej po raz pierwszy (w Polsce jako obowiązkowe badania prenatalne zaleca się kobietom w ciąży po 35. roku życia). Wystarczy do tego badanie USG i pobranie krwi.

Prawidłowe przepływy w tętnicy macicznej w czasie ciąży, fot. SPSK-2

Kobietom objętym programem PRENATALPROJEKT wykonywane jest w 1. trymestrze badanie USG, mierzone jest ciśnienie oraz badane są trzy substancje, które pozwalają zdiagnozować funkcjonowanie łożyska i wykryć ww. patologie. Standardowe badania prenatalne obejmują badanie dwóch substancji i nie dają one wystarczająco miarodajnych i pewnych wyników co do prawidłowości funkcjonowania łożyska. W 2. trymestrze ciąży wykonywane jest już samo USG oraz badane ciśnienie. W przypadku wykrycia nieprawidłowości ciężarna zostaje objęta szczególną opieką i monitoringiem. W specjalnie utworzonej aplikacji, którą może pobrać na telefon i z której korzysta także jej ginekolog położnik, podaje mierzone kilka razy dziennie ciśnienie oraz wagę. Lekarz badań prenatalnych, biorący udział w programie decyduje o podjęciu leczenia. W przypadku niewydolności łożyska jest nim podanie odpowiedniej dawki aspiryny. Kobieta przyjmuje ją pod kontrolą lekarza do 36. tygodnia ciąży, który określany jest jako bezpieczny dla rozwoju dziecka, a rozwiązanie ciąży nie stanowi dla niego już takiego ryzyka.

Badania przeprowadzone wśród grupy 20 000 ciężarnych w 2017 r. wykazały, że podanie 150 mg terapeutycznej dawki aspiryny dziennie pozwala zapobiec wystąpieniu niewydolności łożyska u 82% kobiet. Przewidywalność wystąpienia tej patologii w 1. trymestrze jest możliwa aż u 94% kobiet! Stan przedrzucawkowy, którego efektem jest często przedwczesne rozwiązanie ciąży wyeliminowano u 80% ciężarnych. Obecne algorytmy pozwalają w większości przypadków zapobiec lub opóźnić wystąpienie schorzeń, jakie powoduje niewydolność łożyska. Postępowanie to zostało zarekomendowane przez największe towarzystwa naukowe, takie jak FetalMedicine Foundation (FMF) czy International Society in Ultrasound of Obstetrics and Gynecology (ISUOG). Również Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników w 2019 r. opublikowało podobne zalecenia. Zgodnie z algorytmami można wyselekcjonować i wykryć grupę ryzyka takich schorzeń u kobiet już na etapie 11.-14. tygodnia ciąży i przede wszystkim wdrożyć skuteczną profilaktykę. W niektórych kręgach, z powodów pewnych uproszczeń, badania prenatalne cieszą się niezbyt pochlebną sławą. Tymczasem w wielu przypadkach pozwalają one chronić i ratować życie zarówno ciężarnych, jakie i ich dzieci - mówi dr Kwiatkowski - Badania z 2017 r. są tego dowodem. To olbrzymi sukces perinatologii. Naszym celem jest po pierwsze upowszechnienie tej wiedzy, po drugie próby wdrożenie jej w profilaktyce. Nie ma skuteczniejszych i tańszych działań medycznych niż wczesna profilaktyka – dodaje.

Nieprawidłowe przepływy w tętnicy macicznej w czasie ciąży, fot. SPSK-2

Niesłusznie idea badań prenatalnych wiązana jest jedynie z wykrywaniem nieprawidłowości chromosomalnych jak np. zespół Downa, Edwardsa czy Pateau. Tymczasem autorzy programu PRENATALPROJEKT koncentrują się na innym ich aspekcie i wskazują, jakie znaczenie te badania mogą mieć dla całej populacji kobiet w ciąży – niewydolność łożyska dotyka 10 na 100 kobiet. Dla porównania - w przypadku zespołu Downa, według różnych źródeł, stosunek ten wynosi od 1:700 w populacji. To pokazuje, jak wielu kobietom można dać szansę na urodzenie zdrowego dziecka.

Realizacja PRENATALPROJEKT rozpoczęła się w 2018 roku. Projekt ma własną stronę internetową, także na Facebooku. Opracowane zostały materiały edukacyjne dla ciężarnych (niżej prezentujemy ulotkę). W pierwszym etapie realizacji programu lekarze skupiają się na niebezpiecznym dla kobiet w ciąży nadciśnieniu, stanie przedrzucawkowym i hypotrofii. W planach jest objęcie badaniami także cukrzycy ciążowej.

PRENATALPROJEKT rozwija również inne działania. To nie tylko diagnostyka i leczenie, ale i budowanie świadomości zdrowia swojego i swojego dziecka wśród ciężarnych. Program uzyskał oficjalną afiliację Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGP), i jest jedyną jak dotąd oficjalną agendą, która edukuje nie tylko lekarzy, ale także pacjentki. Zgodnie z otrzymaną rekomendacją PTGP lekarze z PRENATALPROJEKT proponują pacjentkom poszerzony program badań prenatalnych, zapobiegających powikłaniom w drugiej połowie ciąży i związanym z tym zagrożeniom dla dziecka.

Program skutecznej profilaktyki niewydolności łożyska realizowany w Klinice Położnictwa i Ginekologii naszego szpitala zdobył finansowanie na kontynuację jego realizacji w 2020 r. Do tej pory w województwie zachodniopomorskim programem zostało objętych 350 kobiet ciężarnych. U ok. 10% z nich stwierdzono podwyższone ryzyko wystąpienia niewydolności łożyska (stan przedrzucawkowy oraz ewentualne ograniczenia wzrastania płodu). Zastosowano u nich kwas acetylosalicylowy, czyli właśnie aspirynę.

ULOTKA - PDF

Więcej informacji na: www.prenatalprojekt.pl

Zakres świadczeń

Zakres diagnostyki i leczenia realizowany przez Klinikę Położnictwa i Ginekologii – najczęściej leczone schorzenia i wykonywane zabiegi

Położnictwo:

poród fizjologiczny w ciąży pojedynczej
poród „rodzinny” towarzystwie jednej osoby towarzyszącej
poród z wykorzystaniem środków znieczulających, w tym znieczulenia zewnątrzoponowego
poród w ciąży mnogiej
cięcia cesarskie

Patologie ciąży:

poród przedwczesny
nadciśnienie indukowane ciążą
cukrzyca ciężarnych
stan przedrzucawkowy
choroby serca i nerek w ciąży.

Ginekologia operacyjna:
- pełny profil operacji ginekologicznych metodą laparoskopową:

całkowite usunięcie macicy (TLH)
amputacja trzonu macicy
operacje na przydatkach
usunięcie macicy drogą pochwową w asyście laparoskopii (LAVH)
laparoskopie diagnostyczne (zespół bólowy miednicy mniejszej, niepłodność)

- ponadto:

przezpochwowe usunięcie macicy
operacje na szyjce macicy
operacje plastyczne pochwy i krocza (również z użyciem siatek monofilamentowych)
najnowocześniejsze metody leczenia operacyjnego nietrzymania moczu
slingi załonowe, prolifty
histeroskopia diagnostyczna i operacyjna (resekcja pętlą elektryczna polipów endometrium lub mięśniaków)
operacje ginekologiczne u kobiet ciężarnych

Zespół

Lekarz kierujący Kliniką:
prof. dr hab. n. med. Andrzej Torbé

Zastępca lekarza kierującego:
dr hab. n. med. Sebastian Kwiatkowski

Położna oddziałowa:
mgr Kamila Pietrzak

Lekarze specjaliści:
prof. dr hab. n. med. Andrzej Torbé
dr hab. n. med. Marek Bulsa
dr hab. n. med. Sebastian Kwiatkowski
dr hab. n. med. Olimpia Sipak-Szmigiel
dr n. med. Piotr Banach
dr n. med. Karina Engel
dr n. med. Antoni Głaz
dr n. med. Krystyna Lange-Konior
dr n. med. Wioletta Mikołajek-Bedner
dr n. med. Aleksandra Rajewska
dr n. med. Małgorzata Sokołowska
dr n. med. Sławomir Świderski
lek. med. Yousef Al Heib
lek. med. Violetta Konstanty-Kurkiewicz
lek. med. Joanna Lebdowicz

Lekarze rezydenci:
lek. Patrycja Furtak-Chudzik
lek. Katarzyna Rzewuska
lek. Anna Moskalonek
lek. Michalina Roguska
lek. Magda Nawceniak-Balczerska
lek. Agata Bartosik-Sławińska
lek. Karolina Nurek
lek. Kinga Kadelska
lek. Marta Celewicz
lek. Joanna Ksel-Hryciów
lek. Magdalena Bednarek-Jędrzejek

Sekretarki:
Daria Kulikowska
Krystyna Czarnecka

Regulamin Kliniki

Podczas hospitalizacji w Klinice Położnictwa i Ginekologii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 2 PUM w Szczecinie Pacjentki obowiązuje następujący porządek dnia:
07.00-08.00 - porządkowanie sal chorych, ścielenie łóżek, mycie sal, zabiegi pielęgnacyjno-higieniczne, przygotowywanie chorych do operacji i badań, podawanie leków godzinowych
07.30-08.30 - śniadanie
08.30–10.00 - wizyta lekarska
08.00-15.00 - wykonywanie badań i zabiegów
10.00-11.00 – II śniadanie
12.30–14.00 - obiad
13.00–16.00 - wypisy
17.00–19.00 - przygotowywanie chorych do badań w dniu następnym
17.00–18.00 - kolacja
18.00–20.00 - wieczorna wizyta lekarska
20.00-21.00 – posiłek nocny
22.00–05.00 - cisza nocna

Podczas pobytu w szpitalu Pacjentka ma możliwość przekazania swoich rzeczy do depozytu szpitalnego.
Pacjentka jest zobowiązana stosować się do indywidualnych zaleceń lekarza i położnej.
Pacjentce nie wolno opuszczać oddziału i szpitala bez wiedzy personelu medycznego.
Na terenie całego szpitala obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania alkoholu, palenia papierosów i innych używek.
Pacjentkę obowiązuje zachowanie czystości i porządku oraz dbałość o sprzęt szpitalny.
Nie wyznaczamy i nie ograniczamy godzin odwiedzin Pacjentek, jednak dla dobrej organizacji czasu pracy kliniki prosimy o dostosowanie się do poniższych zaleceń:

a)   odwiedziny w klinice prosimy rozpoczynać po zakończeniu porannej wizyty lekarskiej i zakończyć przed wizytą wieczorną,
b)   ze względu na warunki przebywania w klinice innych Pacjentek i ich prawo do intymności, równocześnie u jednej Pacjentki mogą przebywać maksymalnie dwie osoby odwiedzające,
c)   ze względu na czynniki epidemiologiczne możliwość odwiedzin przez dzieci do lat 14 prosimy każdorazowo skonsultować z lekarzem prowadzącym bądź dyżurnym, ponieważ dzieci mogą być w zupełnie bezobjawowej fazie wylęgania się choroby, będącej źródłem śmiertelnie groźnych dla noworodków infekcji,
d)   w ciągu pierwszych 24 godzin po operacji zaleca się ograniczenie czasu odwiedzin do 15 minut, a w kolejnych dobach - planowanie możliwie jak najkrótszych wizyt, mając na uwadze zmęczenie Pacjentki oraz fakt, że przedłużone przebywanie na salach chorych może być krępujące dla innych Pacjentek.

Osoby odwiedzające prosimy o niesiadanie i nieodkładanie odzieży na łóżkach Pacjentek. Odzież wierzchnią należy pozostawić w szatni przy wejściu głównym do naszego budynku.
Przed kontaktem z noworodkiem prosimy umyć i zdezynfekować ręce.
Podczas wizyty lekarskiej lub w czasie wykonywania zabiegów medycznych prosimy odwiedzających o opuszczenie sali chorych.
Udział rodziny w opiece nad Pacjentką zwiększa jej poczucie bezpieczeństwa, ułatwia adaptację do środowiska szpitalnego, łagodzi również proces hospitalizacji. Zakres opieki pielęgnacyjnej należy ustalić z personelem medycznym.

REGULAMIN - PDF

Wskazówki dla Pacjentki

W przypadku planowego przyjęcia do Kliniki Położnictwa i Ginekologii prosimy o zgłoszenie się w wyznaczonym terminie ok. godz. 8.00-9.00 na Izbę Przyjęć Położniczo-Ginekologiczną (bud. A, parter), gdzie wykonane zostaną zalecane badania, przyjęcie (więcej informacji znajduje się w zakładce Izba Przyjęć Ginekologiczno-Położnicza).

Pacjentka powinna zabrać ze sobą:

- dowód osobisty
- jeśli posiada – dokument potwierdzający jej grupę krwi
- kobieta w ciąży – kartę przebiegu ciąży oraz całą posiadaną dokumentację
- wyniki cytologii szyjki macicy
- dotychczasową kompletną dokumentację medyczną z wcześniejszych hospitalizacji, karty informacyjne oraz wyniki badań histopatologicznych
- w przypadku przyjmowania na stałe leków z powodu chorób przewlekłych (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, choroba wieńcowa, schorzenia neurologiczne i inne) – konieczne jest zabranie ze sobą pisemnej konsultacji od lekarza rodzinnego, dotyczącej farmakoterapii oraz spis aktualnie przyjmowanych leków z podanym ich dawkowaniem - jest to niezbędne do przyjęcia Pacjentki na odział
- rzeczy osobiste - szlafrok, koszulę nocną, klapki, ręcznik, przybory toaletowe
- zalecane są, choć nie wymagane, szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B).

Uwaga: W przypadku przyjmowania leków: Acenokumarol, Sintrom, Agregex, Areplex, Carder, Clopidix, Clopidogret, Plavix, Pegorel, Trombex, Vixam, Zulit, Aclotin, Apo-Clodin, Iclopid, Ifapidin - konieczna jest konsultacja z lekarzem rodzinnym celem zmiany leczenia i przestawienia się na preparaty heparyny.

Pacjentki, które miesiączkują:
- do zabiegów histeroskopii, wyłuszczenia mięśniaków zgłaszają się tuż po miesiączce
- do laparoskopii, usunięcia torbieli zgłaszają się w I fazie cyklu.

Planowany czas hospitalizacji przy przyjęciu planowym:
- operacja plastyczna pochwy, krocza - 3-4 dni
- laparoskopia – 3-4 dni
- histeroskopia - 2 dni
- laparotomia – 5-7 dni.

W sytuacji braku możliwości zgłoszenia się do Kliniki w wyznaczonym terminie prosimy o telefon: 91 466 13 50 lub 91 466 13 73, w godz. 8.00–14.00, a w soboty oraz dni świąteczne – tel. 91 466 13 73.
Odzież wierzchnią można zostawić za pokwitowaniem w pomieszczeniu depozytowym Izby Przyjęć Położniczo-Ginekologicznej zgodnie z procedurą Depozyt odzieży osób hospitalizowanych. Rzeczy wartościowe i większe sumy pieniędzy radzimy zostawić w domu lub oddać do depozytu w Izbie Przyjęć (za wpisaniem do księgi depozytowej).
Wypisy są wydawane Pacjentkom w godz. 12.00-13.00. Ze względu na charakter pracy Kliniki godzina wydania wypisów może się czasem zmienić.
W Klinice jest możliwość odwiedzin Pacjentek zgodnie z Regulaminem Kliniki.

Kontakt

Klinika Położnictwa i Ginekologii
Bud. A
Wejście główne (po godz. 19.00 - wejście drzwiami bocznymi
po prawej stronie od wejścia głównego), piętro I (możliwy wjazd windą)

piętro II – blok porodowo-operacyiny oraz oddział położnictwa
i ginekologii (możliwy wjazd windą)

piętro III – oddział patologii ciąży, położnictwa i ginekologii
(możliwy wjazd windą)

Sekretariat:
IV piętro, pok. 516
tel. 91 466 13 51
faks 91 466 13 50
e-mail: pol.sekretariat@spsk2-szczecin.pl

Lekarz kierujący:
tel. 91 466 14 66

Zastępca lekarza kierującego:
tel. 91 466 11 18

Pielęgniarka oddziałowa:
tel. 91 466 14 45
e-mail: poloznictwo@spsk2-szczecin.pl

Dyżurka pielęgniarek:
tel. 91 466 13 53 – oddział położniczy
tel. 91 466 13 54 – oddział patologii ciąży
tel. 91 466 13 74 – oddział ginekologiczno-położniczy

Gabinet lekarski:
tel. 91 466 13 73