Klinika Położnictwa i Ginekologii

lekarz kierujący:
prof. dr hab. n. med. Andrzej Torbé
z-ca lekarza kierującego:
dr hab. n. med Sebastian Kwiatkowski
z-ca lekarza kierującego:
dr hab. n. med Rafał Rzepka
pielęgniarka oddziałowa:
Jolanta Kulesza
Kontakt:

lekarz kierujący

tel.

91-466-11-18

izba przyjęć

tel.

91-466-13-56

izba przyjęć

tel.

91-466-13-57

dyżurka pielęgniarek

tel.

91-466-13-53

sekretariat

tel.

91-466-13-51

sekretariat

faks

91-466-13-50


Lokalizacja:
Budynek A

Klinika Położnictwa i Ginekologii mieści się na 2 piętrze budynku A.

 

Blok porodowy Kliniki Położnictwa i Ginekologii dysponuje czterema salami porodowymi i niezależną salą operacyjną. Każda z sal porodowych wyposażona jest kompletnie, w profesjonalny sprzęt położniczy i przeznaczona jest dla jednej pacjentki. W czasie każdego porodu może być obecna osoba towarzysząca pacjentce rodzącej. Porody w Klinice przebiegają zawsze pod nadzorem lekarza specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii.

 

Nie tylko w godzinach dopołudniowych, ale również w trakcie dyżurów lekarskich, które trwają całą dobę zawsze w skład zespołu dyżurowego wchodzi przynajmniej dwóch specjalistów z zakresu położnictwa i ginekologii, co stawia naszą Klinikę wśród nielicznych szpitali, które tak wysoko cenią bezpieczeństwo pacjentek. W każdym momencie mamy bezpośredni i natychmiastowy kontakt z anestezjologiem i neonatologiem, co pozwala zapewnić pełne bezpieczeństwo zarówno rodzącej jak i noworodkowi.

 

W naszej Klinice odbywają się porody w imersji wodnej, dostępne jest zarówno znieczulenie przewodowe (zewnątrzoponowe) oraz inne metody znieczulenia porodu dla każdej pacjentki nie tylko w przypadkach wystąpienia wskazań medycznych. W obrębie bloku porodowego znajduje się sala operacyjna, dzięki czemu w przypadkach konieczności wykonanie cięcia cesarskiego skraca się maksymalnie czas transportu i rozpoczęcia operacji.

Po odbytym porodzie matki i dzieci w większości przypadków przebywają razem przez całą dobę (system rooming-in).

Taka organizacja jest obecnie uważana za najodpowiedniejszą zarówno dla matki jak i dla dziecka. Umożliwia to stały, bezpośredni kontakt, karmienie naturalne piersią od początku połogu, sprzyja utrwaleniu więzi psychicznej i pomaga matce (zwłaszcza po pierwszym porodzie) opanować sposób pielęgnacji swojego dziecka.


Pielęgniarki i położne udzielają wskazówek dotyczących higieny noworodka, karmienia naturalnego, fizjologii połogu, pielęgnacji krocza i piersi. Oddział zaopatrzony jest w akcesoria wspomagające karmienie piersią – laktatory elektryczne, kubeczki.
Noworodki na salach leżą w nowoczesnych, ruchomych wózkach, które zapewniają wygodne i bezpieczne poruszanie się matki z noworodkiem.


W każdej sali znajduje się kącik do przewijania noworodka. Podczas pobytu w oddziale każda pacjentka otrzymuje nieodpłatnie zestawy reklamowe oraz czasopisma informujące o pielęgnacji noworodka i niemowlęcia.
U zdrowego dziecka w 1-2 dobie pobytu są wykonywane wszystkie niezbędne szczepienia i zostają pobrane badania przesiewowe, jak również sprawdzony zostanie słuch dziecka.


Pobyt w oddziale trwa średnio 2 dni, po cięciu cesarskim 3 dni - istnieje możliwość wcześniejszego wyjścia do domu na życzenie pacjentki.

 

 

Nasza Klinika pełni funkcję Ośrodka III stopnia referencyjności, co oznacza że trafiają do nas z części województwa zachodniopomorskiego kobiety ciężarne dotknięte najcięższymi patologiami położniczymi.


Diagnostyka i leczenie takich stanów są z pewnością obciążone olbrzymią odpowiedzialnością, ale jednocześnie pozwalają zyskać duże doświadczenie, co skutkuje lepszym zrozumieniem problemu, a tym samym możliwością podjęcia najlepszych decyzji dla kobiet ciężarnych i ich dzieci.


Leczenie porodu przedwczesnego, nadciśnienia indukowanego ciążą, cukrzycy ciężarnych, stanu przedrzucawkowego, chorób serca i nerek w ciąży sprawia, że jesteśmy wiodącym ośrodkiem w zakresie tych patologii.


Kontynuacją opieki poszpitalnej zajmuje się przykliniczna Poradnia Patologii Ciąży i Chorób Kobiecych.

 

W Klinice realizowane są wszystkie, w tym najbardziej skomplikowane procedury chirurgiczne wykorzystywane do leczenia schorzeń kobiecych narządów płciowych. Klinika specjalizuje się w zastosowaniu minimalnie inwazyjnych metod leczenia ze szczególnym uwzględnieniem metod laparoskopowych. Pozwala to na znacznie skrócić czas hospitalizacji pacjentki na naszym oddziale oraz umożliwia jej prawie natychmiastowy powrót do normalnej aktywności (rodzinnej, zawodowej) nawet po przebyciu rozległych  operacji.

W naszej Klinice wykonuje się pełny profil operacji ginekologicznych metodą laparoskopową:

  • Całkowite usunięcie macicy (TLH)
  • Amputacja trzonu macicy
  • Operacje na przydatkach
  • Usunięcie  macicy droga pochwową w asyście laparoskopii (LAVH)
  • Laparoskopie diagnostyczne (zespół bólowy miednicy mniejszej, niepłodność)

 

Laparoskopia

Laparoskopia -  schemat

Ponadto specjalizujemy się w :

  • przezpochwowym  usunięciu macicy
  • operacjach na szyjce macicy
  • operacjach plastycznych pochwy i krocza (również z użyciem siatek monofilamentowych)
  • najnowocześniejszych metodach leczenia operacyjnego nietrzymania moczu
  • slingi załonowe, prolifty
  • histeroskopia diagnostyczna i operacyjna (resekcja pętlą elektryczna polipów endometrium lub mięśniaków)

 

Histeroskopia

 

 Histeroskopia -  schemat

 

Jesteśmy jednym z nielicznych ośrodków, posiadającym doświadczenie w zakresie operacji ginekologicznych u kobiet ciężarnych. W czasie kwalifikacji do operacji bierzemy pod uwagę przede wszystkim wskazania medyczne, ale zawsze staramy się uwzględniać zdanie pacjenta.

Poród w immersji wodnej to nic innego jak odbycie porodu w środowisku wodnym w temperaturze zbliżone do temperatury ciała ludzkiego.
Pierwsze wzmianki na temat korzystnego wpływu ciepłej wody na przebieg porodu sięgają 1805 Prawdziwym pionierem porodów w wodzie był nauczyciel wychowania fizycznego, rosjanin Igor Charkovski - przeprowadzał porody w wodzie począwszy od 1960 r.
Pierwsze opracowanie naukowe powstało we Francji w 1980.
W wielu ośrodkach europejskich porody w wodzie propagowane są od połowy lat 80-tych.

 

  1. Wskazaniem do immersji wodnej w trakcie porodu jest zgłaszana przez Rodzącą potrzeba zmniejszenia dolegliwości bólowych przy braku przeciwwskazań do tej metody. W wodzie można prowadzić jedynie porody o przebiegu niepowikłanym.

  2. Przeciwwskazania do porodu w wodzie stanowią:
    • choroby układu krążenia Rodzącej;
    • podwyższone wartości ciśnienia tętniczego;
    • ciężka niedokrwistość;
    • choroby naczyń;
    • choroby dermatologiczne;
    • infekcje;
    • patologia położnicza (nieprawidłowe położenie/ułożenie płodu; krwawienia z dróg rodnych; makrosomia płodu; nieprawidłowości w zapisie KTG wymagające intensywnego, stałego nadzoru nad stanem płodu; nieprawidłowy postęp I i II okresu porodu; poród przedwczesny-względnie; wady rozwojowe płodu-względnie).
  3. Potencjalne korzyści dla Rodzącej wynikające z immersji wodnej podczas porodu:
    • łatwiejsze przyjmowanie dowolnej pozycji i łatwiejsza relaksacja Rodzącej, a w efekcie lepsza tolerancja bólu;
    • relaksacja szyjki macicy i w efekcie szybsze jej rozwieranie;
    • relaksacja mięśni miednicy i krocza, a w efekcie szybsze zstępowanie główki w kanale rodnym;
    • mniejsze zapotrzebowanie na leki analgetyczne i rozkurczowe.
  4. Potencjalne korzyści dla płodu:
    • skrócenie I i II okresu porodu;
    • mniejsze ryzyko wystąpienia niedotlenienia;
    • złagodzenie momentu dekompresji główki w II okresie porodu;
    • w przypadku porodu do wody efekt płynnego przejścia - z wody do wody - tj. stałość temperatury środowiska, mniejsze oddziaływanie dźwięku i światła (zmniejszenie stresu porodowego).
  5. Standard prowadzenia porodu w imersji wodnej
    • temperatura wody powinna wynosić około 36-370C; temperatura powietrza w sali porodowej nie powinna być niższa niż 25-260C;
    • przed rozpoczęciem kąpieli należy potwierdzić dobrostan płodu (minimum dwudziestominutowy zapis KTG);
    • przed zastosowaniem immersji wodnej należy określić zaawansowanie porodu badaniem położniczym;
    • podczas immersji wodnej wskazany jest nadzór stanu płodu poprzez osłuchiwanie czynności serca płodu co 15 minut, zaś w II okresie porodu po każdym skurczu macicy;
    • w pierwszym okresie porodu czas przebywania Rodzącej w wodzie nie powinien przekraczać 30 minut; ponowna kąpiel może odbyć się po 20 minutach zapisu KTG;
    • podczas drugiego okresu porodu odbywającego się do wody:
      • bezwzględnie przeciwwskazane jest masowanie pochwy i krocza, co podnosi ryzyko urazów okołoporodowych;
      • rzadziej wymagana jest ochrona krocza;
      • w razie wskazań krocze można nacinać pod wodą;
      • czas przebywania noworodka pod wodą tuż po urodzeniu nie powinien przekraczać jednej minuty;
      • nie istnieje zagrożenie utopienia się dziecka do momentu przecięcia pępowiny i/lub oddzielenia się łożyska;
      • noworodka należy wydobyć z wody potylicą ku górze; po wydobyciu z wody dziecko należy ułożyć na brzuchu lub klatce piersiowej matki i ochronić przed wyziębieniem oraz przeciąć pępowinę;
    • popłód rodzi się po wypuszczeniu wody z wanny lub na łóżku porodowym;

Gdy brak przeciwwskazań należy umożliwić ciągły kontakt Rodzącej z noworodkiem oraz z osobą towarzyszącą.

 

 

Analgezja wziewna - aparat

Gaz jest mieszaniną tlenu i podtlenku azotu w równych częściach. Z każdym wdechem następuje rozluźnienie mięśni miednicy, przez co skurcze są mniej bolesne, lub niemal wcale nieodczuwalne. Pacjentka dawkuje sobie gaz samodzielnie przez wymienny ustnik bądź maseczkę. W trakcie stosowania tego typu znieczulenia nie jest konieczna obecność lekarza anestezjologa. Wystarczy, że przy pacjentce są lekarz i położna.

 

Analgezja wziewna - aparatAnalgezja wziewna - aparat


 
Samodzielne podawanie mieszaniny podtlenku azotu i tlenu jest łatwe, bezpieczne. Nie wymaga szczególnego nadzoru i jest akceptowalne dla matek.Gaz rozweselający zostanie Ci podany przez maskę, która połączona jest rurką ze zbiornikiem, a którą będziesz sama trzymała w ręce. Pół minuty od momentu podania tego środka znieczulającego, ma on najsilniejsze działanie, dlatego w momencie, gdy zaczyna się skurcz powinnaś wciągnąć gaz rozweselający głęboko do płuc. Podtlenek azotu/tlen zapewnia uśmierzenie bólu i jest bezpieczny dla matki i noworodka. Nie odnotowano ujemnego wpływu gazu na dziecko. Podtlenek azotu nie ma wpływu na czas trwania porodu i nie wywiera działania rozkurczowego na macicę.


Wskazanie do zastosowania Entonoxu stanowi zgłaszana przez Rodzącą chęć złagodzenia bólu porodowego.


Przeciwwskazania do zastosowania Entonoxu stanowią:

  • utrudniony kontakt z Rodzącą oraz brak współpracy z jej strony;
  • choroby serca (niewydolność krążenia lub upośledzenie kurczliwości mięśnia sercowego);
  • uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (w każdej sytuacji z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzczaszkowego);
  • niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego;
  • niedrożność jelit;
  • obecność w organizmie przestrzeni wypełnionych gazem (stan po niektórych operacjach okulistycznych; odma opłucnowa lub stan po jej leczeniu w nieodległej przeszłości; stan po innych operacjach „otwartych”, które mogły spowodować powstanie zbiornika gazu);
  • ostrożnie w stanach zapalnych ucha;
  • Entonox może nasilać działanie niepożądane np. beznodiazepin, opioidów, niektórych antybiotyków oraz amiodaronu

Analgezja wziewna - aparat

 

 

 

TENS

Wśród wielu metod radzenia sobie z bólem porodowy coraz szerzej opisywany i rozpowszechniany na całym świecie jest TENS czyli przezskórna stymulacja nerwów (TranscutaneousElectricalNerveStimulation). TENS to metoda bardzo skuteczna, stymuluje naturalne, fizjologiczne mechanizmy przeciwbólowe organizmu (endorfiny i bramkowanie bólu), a jego podstawową zaletą jest brak działań ubocznych. Jest to metoda wykorzystywana powszechnie na salach porodowych na całym świecie.

Jak działa „Bramka bólowa”?

Silny sygnał czuciowy przedostaje się do mózgu szybciej i blokuje sygnały bólowe. Proces działa podobnie jak pocieranie skóry zaraz po stłuczeniu. Pocierając skórę blokujemy przesyłanie informacji o bólu po stłuczeniu, zastępując ja informacją z ośrodków czuciowych. Jest to proces znany jako „Bramka bólowa”. Pobudzenie nerwów niosących informacje o dotyku bodźcami elektrycznymi powoduje, że docierając szybciej do rdzenia kręgowego, niż bodźce bólowe, hamują te drugie i nie dochodzi do pobudzenia centralnego układu nerwowego sygnałami bólowymi. Mózg, odbierając bodźce czuciowe, nie nadąża z przetwarzaniem bodźców bólowych. Bodźcem stymulującym może być masaż, nalepiony plaster (taping), prąd elektryczny, ciepło lub zimno. Zjawisko to leży u podstaw przeciwbólowego działania zabiegów fizjoterapeutycznych.

 

TENS

 

Stymulator TENS jest malutkim urządzeniem podłączonym z czterema elektrodami, które przykleja się do pleców kobiety rodzącej (jak na zdjęciu). Przez elektrody przepuszczany jest delikatny bodziec elektryczny wywołujący niebolesne uczucie łaskotania/mrowienia. Kobieta rodząca sama kontroluje natężenie prądu.
Brytyjskie badania naukowe dowodzą, iż w 80% porodów z zastosowaniem TENS-u w istotny sposób zmniejsza się odczucie bólu. Pomaga to rodzącej w kontrolowaniu tego, co się z nią dzieje, ułatwia stosowanie innych (naturalnych) technik przeciwbólowych. W trakcje stymulacji można swobodnie poruszać się, przyjmować wygodne pozycję oraz chodzić. Jeśli przyszła mama chce wziąć prysznic wystarczy tylko odkleić elektrody a po prysznicy ponownie je przykleić.
Dzięki zastosowaniu TENS-u czas porodu może ulec skróceniu, a mama jest mniej zmęczona, gdy nadchodzi najważniejszy moment porodu, czyli faza parcia.

 

TENS

 

Nie opisano żadnych działań ubocznych wpływających na dziecko, także w badaniach neurobehawioralnych: ocena w skali Apgar i równowaga kwasowo zasadowa nie wydają się być zależne od stosowania TENS. Metoda jest szczególnie użyteczna w przypadku rosnącej liczby kobiet, które unikają przyj­mowania jakichkolwiek leków podczas porodu.

 

 

Fentanyl

Fentanyl jest syntetycznym opioidem o bardzo silnym działaniu przeciwbólowym, którego działanie u Rodzącej po podaniu dożylnym utrzymuje się do 30 minut.


Wskazanie do śródporodowej analgezji porodu Fentanylem we wlewie dożylnym stanowi subiektywna, zgłaszana przez Rodzącą nietolerancja bólu porodowego przy braku przeciwwskazań oraz przy aktualnym braku możliwości zastosowania innej metody łagodzenia bólu porodowego.


Przed podaniem leku zostanie potwierdzony dobrostan płodu dwudziestominutowym zapisem KTG oraz oceniony zostanie badaniem położniczym stopień zaawansowania porodu.


W momencie potwierdzenia rozpoczęcia się drugiego okresu porodu (zwłaszcza jeśli od podania Fentanylu upłynęło mniej niż trzy godziny) zostanie podany rodzącej lek całkowicie odwracający działanie Fentanylu. Ma to na celu wyeliminowanie niekorzystnego wpływy Fentanylu na stan urodzeniowy noworodka.

 

Lak opioidowy

 

 

 

Znieczulenie zewnątrzoponowe

 

Ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe to obecnie najpopularniejsza i najskuteczniejsza technika regionalnej analgezji porodu. Polega ono na wprowadzeniu do przestrzeni zewnątrzoponowej (przestrzeń w obrębie kanału kręgowego) w okolicy lędźwiowej kręgosłupa specjalnego cewnika umożliwiającego podawanie środków znieczulających bezpośrednio w okolice struktur nerwowych hamując w ten sposób odczuwanie doznań bólowych.


Zadaniem znieczulenia zewnątrzoponowego podczas porodu jest zminimalizowanie bólu do poziomu akceptowalnego przez pacjentkę. Umożliwia jednocześnie zachowanie pełnej aktywności ruchowej i świadomości podczas porodu, co gwarantuje poród w preferowanej przez pacjentkę pozycji i właściwą współpracę z położną a także w pełni świadome przeżycie momentu narodzin. Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu w Naszym Szpitalu wykonuje lekarz specjalista anestezjolog z wieloletnim doświadczeniem w anestezjologii położniczej.


Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu można rozpocząć przy regularnej czynności skurczowej macicy i rozwarciu szyjki macicy nie większym niż 4 cm. Założenie cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej nie jest bolesne, konieczna jest jednak współpraca ze strony pacjentki (odpowiednia pozycja w czasie zakładania cewnika). Znieczulenie zaczyna działać już w 10-15 min po podaniu leków. Podczas porodu pacjentka pozostaje pod opieką lekarza położnika prowadzącego poród i anestezjologa. Monitorowane są zarówno parametry życiowe matki jak i czynność serca płodu.


Każda Rodząca kwalifikowana do znieczulenia zewnątrzoponowego zostanie szczegółowo poinformowana o przebiegu, możliwych powikłaniach, jego wpływie na przebieg porodu i stan urodzeniowy noworodka, a następnie powinna czytelnie i świadomie podpisać potwierdzenie uzyskanych informacji i zgodę na proponowany zabieg ( wzór zgody na znieczulenie zewnątrzoponowe do pobrania poniżej).


Do przeciwwskazań do znieczulenia zewnątrzoponowego należą:

  • brak zgody Rodzącej i/lub Lekarza położnika prowadzącego poród;
  • brak współpracy z Rodzącą (z powodu np. pobudzenia, zaburzeń świadomości lub trudności w porozumieniu się z Pacjentką);
  • zaburzenia krzepnięcia krwi, trombocytopenia 100 G/l oraz leczenie antykoagulantami (Pacjentka przyjmująca heparynę powinna otrzymać ostatnią dawkę 4 godziny przed anestezją regionalną i posiadać aktualny wynik oznaczenia czasu APTT; Pacjentka przyjmująca heparynę drobnocząsteczkową w dawkach profilaktycznych może zostać znieczulona po 12 godzinach od ostatniej dawki; otrzymująca heparynę drobnocząsteczkową w dawkach terapeutycznych po 24 godzinach; w każdej z powyższych sytuacji o możliwości AZP decyduje ostatecznie Lekarz anestezjolog; cewnik epiduralny powinien zostać usunięty minimum na 2 godziny przed podaniem kolejnej dawki heparyny drobnocząsteczkowej);
  • wstrząs bez względu na etiologię, krwotok lub hipowolemia;
  • zakażenia skóry w miejscu wkłucia (stare tatuaże z wygojoną, nie zmienioną skórą nie stanowią przeciwwskazania);
  • niektóre choroby OUN (np. SM, SLA, rozrostowe, infekcyjne);
  • niektóre choroby i wady serca.

 

Pompa infuzyjna

Pompa infuzyjna do podawania leków podczas znieczulenia zewnątrzoponowego.

 

Zakres znieczulenia

Zakres znieczulenia podczas zastosowania analgezji zewnątrzoponowej.

 

 

 

Klinika prowadzi badania w zakresie położnictwa czego rezultatem są liczne prace naukowe publikowane w piśmiennictwie fachowym w kraju i zagranicą. W ostatnim czasie uzyskane wyniki były podstawą do powstania szeregu rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Lekarze, którzy uzyskali tytuły naukowe nadal prowadzą badania, pozwalające poprawiać opiekę medyczną. Wynikami dzielimy się z lekarzami pracującymi w mniejszych ośrodkach.

 

Informacje:

Koordynowana Opieka nad Kobietą w Ciąży (KOC)
Całodobowa konsultacja medyczna dla osób objętych projektem


tel: 91-466-11-20

 

Oferujemy Państwu pełen zakres diagnostyki i terapii w zakresie położnictwa, patologii ciąży oraz diagnostyki prenatalnej i genetycznej. Zapraszamy wszystkich przyszłych Rodziców do nowoczesnej sali porodowej, spełniającej współczesne standardy opieki perinatalnej oraz Szkoły Rodzenia. Oddział Ginekologiczny oferuje pełen zakres usług z dziedziny ginekologii operacyjnej oraz uroginekologii.

 

Personel:

lekarz kierujący:

prof. dr hab. n. med. Andrzej Torbé

z-ca lekarza kierującego:

dr hab. n. med Sebastian Kwiatkowski

z-ca lekarza kierującego:

dr hab. n. med Rafał Rzepka

pielęgniarka oddziałowa:

Jolanta Kulesza

specjalista:

dr hab. n. med Rafał Rzepka
dr hab. n. med Olimpia Sipak-Szmigiel
dr hab. n. med Sebastian Kwiatkowski
dr. n. med. Aleksandra Rajewska
dr. n. med. Wioletta Mikołajek-Bedner
dr. n. med. Małgorzata Sokołowska
dr. n. med. Piotr Banach
dr. n. med. Sławomir Świderski
dr. n. med. Krystyna Lange-Konior
dr. n. med. Antoni Głaz
dr. n. med. Karina Engel
lek. med. Joanna Lebdowicz
lek. med. Yousef Al Heib
lek. med. Michał Michalczyk
lek. med. Violetta Konstanty-Kurkiewicz

rezydent:

Michalina Roguska
Patrycja Furtak-Chudzik
Katarzyna Rzewuska
Magda Nawceniak-Balczerska
Kinga Kadelska
Anna Moskalonek
Karolina Nurek
Marta Celewicz
Magdalena Bednarek-Jędrzejek
Agata Bartosik-Sławińska
Joanna Ksel-Hryciów

sekretarka:

Krystyna Czarnecka
Paulina Lorenc